NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ
حَدَّثَنَا
أَبُو
مُعَاوِيَةَ
عَنْ
الْأَعْمَشِ
عَنْ عَدِيِّ
بْنِ ثَابِتٍ
عَنْ
سُلَيْمَانَ
بْنِ صُرَدٍ
قَالَ
اسْتَبَّ
رَجُلَانِ
عِنْدَ
النَّبِيِّ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَجَعَلَ
أَحَدُهُمَا
تَحْمَرُّ
عَيْنَاهُ
وَتَنْتَفِخُ
أَوْدَاجُهُ
فَقَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
إِنِّي
لَأَعْرِفُ كَلِمَةً
لَوْ
قَالَهَا
هَذَا
لَذَهَبَ عَنْهُ
الَّذِي
يَجِدُ
أَعُوذُ
بِاللَّهِ
مِنْ
الشَّيْطَانِ
الرَّجِيمِ
فَقَالَ
الرَّجُلُ
هَلْ تَرَى
بِي مِنْ
جُنُونٍ
Süleyman b. Surad (r.a.)'den
demiştir ki:
Nebi (s.a.v.)'in
huzurunda iki kişi çekişti. Onlardan birinin gözleri (öfkeden) kızarmaya ve
boyun damarları kabarmaya başladı. Bunun üzerine Resûlullah (s.a.v.):
"Ben bir söz biliyorum
ki (bu adam) onu söylerse (içinde) meydana gelen (bu öfke) kendisinden gider.
(Bu söz);
"Eûzu billahi
mineşşeytânirracîm" (sözü) dür" buyurdu.
(Adam bu sözü işitince)
"Yoksa bende bir
delilik mi görüyorsun?" dedi.
Tahric edenler: Buharİ,
edeb, bedü'l-halk, Müslim, birr; Tirmizî, deavât; Ahmed b. Hanbel. V. 24. 244.